რამდენიმე დღეში თბილისში წლის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშნველოვანი კულტურული მოვლენა, თბილისის მე-17 საერთაშორისო კინოფესტივალი იწყება, რომელზეც 100-ზე მეტი ნამუშევარი იქნება წარმოდგენილი. გთავაზობთ თხუთმეტ ფილმს, რომელიც ლიტაგორას აზრით წლევანდელ ფესტივალზე ყველაზე დიდ ყურადღებას იმსახურებს.
სია შეადგინა დათო ლობჟანიძემ
Granny’s Dancing on the Table/ბებო ცეკვავს მაგიდაზე
ქვეყანა: შვედეთი
89 წთ.
შვედური კინოსთვის ოჯახური ძალადობის თემა უცხო რამ არ არის. თუმცა, ჰანა სკოლდი ამ პრობლემას სტილისტურად ორიგინალური კუთხით მიუდგა და ამბის მოსაყოლად ანიმაციას იშველიებს, რაც ფილმს მართალია შემზარავი, მაგრამ მაინც ზღაპრის იერს აძლევს.
Stefan Zweig, Farewell to Europe/გარიჟრაჟის წინ: შტეფან ცვაიგი ამერიკაში
ქვეყანა: ავსტრია, გერმანია, საფრანგეთი
106 წთ.
ფილმი გერმანული ლიტერატურის კლასიკოსზე, შტეფან ცვაიგზე მოგვითხრობს. თუმცა, ნაწარმოების რეჟისორის, მარია შრადერის განხილვის თემა არა ცვაიგი როგორც მწერალი, არამედ მორალური დილემის წინაშე მდგარი ადამიანია. ბიოგრაფიული ფილმი ფაშიზმის აღზევების პერიოდში ცვაიგის ავსტრიიდან სამხრეთ ამერიკაში გადასვლას და ახალი სახლის ძიებას ასახავს.
Ernelláék Farkasékná/ეს არ არის ჩემი ცხოვრების საუკეთესო დრო
ქვეყანა: უნგრეთი
81 წთ.
ოჯახური დრამა საკმაოდ გამოცდილი უნგრელი რეჟისორისგან. მიუხედავად იმისა, რომ საბოლჩ ჰაიდუს ფილმი უნგრულ ოჯახზე მოგვითხრობს, ის უნივერსალურ თემებს ეხება, მაგალითად შუახნის ასაკის კრიზისს, ამიტომ ნებისმიერი ქვეყნის მაყურებლისთვის საინტერესო უნდა იყოს.
Ostatnia rodzina/უკანასკნელი ოჯახი
ქვეყანა: პოლონეთი
123 წთ.
მიუხედავად იმისა, რომ მხატვარ ზდზისლავ ბექსინსკის სახელი პოლონეთის გარეთ ნაკლებად ცნობილია, წელს გამოსულმა ფილმმა მის და მისი ოჯახის წევრების შესახებ უკვე მოასწრო არაერთი პრესტიჟული კინოფესტივალის ჯილდოს მოპოვება. ახალგაზრდა რეჟისორის იან მატუშინსკის ფილმი არაჩვეულებრივი ოჯახის საკმაოდ ორიგინალურ ცხოვრებაზე მოგვითხრობს.
ქვეყანა: ბრაზილია, საფრანგეთი
144 წთ.
წლევანდელი კანის ფესტივალის ნომინანტი მთავარი ჯილდოს კატეგორიაში. ფილმი 65 წლის ქვრივზე, კლარაზე მოგვითხრობს, რომელიც საკუთარი სახლის გადასარჩენად კერძო კომპანიასთან სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლაში ერთვება.
ქვეყანა: საფრანგეთი, გერმანია
104 წთ.
საკმაოდ ახალგაზრდა (35 წლის), მაგრამ უკვე არაერთი წარმატებული ფილმის ავტორი, მია ჰანსენ ლიოვი ქართველი მაყურებლის წინაშე ამ ახალი ნამუშევრით წარსდგება. ფილმი ფილოსოფიის ლექტორის (რომლის როლსაც იზაბელ იუპერი ასრულებს) შესახებ მოგვითხრობს. მთავარი პერსონაჟი არაერთ განსაცდელში იმყოფება, რომელიც მას დედის გარდაცვალებით, სამსახურიდან დათხოვნით და მოღალატე ქმრის სახით ევლინება.
ქვეყანა: იტალია, საფრანგეთი
114 წთ.
ჯანფრანკო როსის დოკუმენტური ფილმი თანამედროვოების მნიშვნელოვან პრობლემაზე, მიგრანტთა კრიზისზე მოგვითხრობს. ფილმის მოქმედება იტალიურ კუნძულ ლამპედუზაზე ვითარდება, რომელიც არალეგალი მიგრანტების “ფრონტის” წინახაზს წარმოადგენს.
ქვეყანა: გერმანია, ავსტრია
162 წთ.
“ტონი ერდმანმა” ევროპის კინოფესტივალები შტურმით აიღო და არაერთი პრესტიჟული ჯილდო მოიპოვა. სან სებასტიანის ფესტივალზე მას FIPRESCI – ს (კრიტიკოსებისგან და ჟურნალისტებისგან შემდგარი ასოციაცია) ჯილდოც გადაეცა. ფილმის თემა – მამის და ზრდასრული ქალიშვილის ურთიერთობაა.
ქვეყანა: სლოვაკეთი, ჩეხეთი
102 წთ.
გამოცდილი და ცნობილი ჩეხი რეჟისორის იან გრჟებეიკის სლოვაკურენოვანი დრამა/კომედია 80იანი წლების ჩეხოსლოვაკიაზე. ფილმის პერსონაჟები დილემის წინაშე დგანან, დაუპირისპირდნენ თუ არა მასწავლებელს მათი მორალური სიმართლის გასატანად, თუ გაჩუმდნენ იმის გამო, რომ მას კომუნისტურ პარტიაში კარგი ნაცნობობა აკავშირებს.
76 Minutes and 15 Seconds with Abbas Kiarostami/76 წუთი და 15 წამი აბას კიაროსტამისთან ერთად
ქვეყანა: ირანი
76 წთ.
იქედან გამომდინარე, რომ ეს ფილმი წელს გარდაცვლილი ლეგენდარული ირანელი რეჟისორის, აბას კიაროსტამის შესახებ მოგვითხრობს, მისდამი ინტერესს ერთი-ორად უნდა ზრდიდეს.
Hymyilevä mies/უბედნიერესი დღე ოლი მეკის ცხოვრებაში
ქვეყანა: ფინეთი, შვედეთი, გერმანია
92 წთ.
შეიძლება არა ფინელ მაყურებელს ოლი მიაკის სახელი არაფერს ეუბნებოდეს, მაგრამ ამ ბიოგრაფიულ დრამაში უნივერსალური, სიყვარულის თემა ნეიტრალურ, თუნდაც სპორტში არაფრის გამგები ადამიანიც არ უნდა დატოვოს გულგრილი. აღსანიშნავია წლევანდელი პრესტიჟული ფესტივალებიდან წამოღებული არაერთი ჯილდოც, მათ შორის კანში ოქროს კამერის და განსაკუთრებული ხედვის ნომინაციაში მოპოვებული ჯილდოები.
ქვეყანა: რუმინეთი, საფრანგეთი, ბულგარეთი, ყატარი
104 წთ.
ვფიქრობ, ეს ფილმი, რომელიც საკონკურსო პროგრამაშია, გამარჯვების ერთ-ერთ ფავორიტად უნდა მივიჩნიოთ. ბოგდან მირიცას სადებიუტო სრულმეტრაჟიანი ფილმი თრილერია, რომელმაც მაყურებელი წესით მთელი ფილმის განმავლობაში ეკრანს არ უნდა მოაშოროს.
ქვეყანა: პორტუგალია
112 წთ.
თანამედროვე პორტუგალიაზე რამე თუ გსმენიათ, აუცილებლად გეცოდინებათ ამ ქვეყნის მძიმე ეკონომიკურ მდგომარეობაზე. ამიტომ არაა გასაკვირი, რომ ამ პრობლემამ კინოშიც ჰპოვა ასახვა. ფილმის მთავარი პერსონაჟი პროფესიონალი მოკრივე რთული მდგომარეობის გამო კრედიტების შემგროვებლად, ან უფრო მართებული იქნება ვთქვათ, გამომძალველად იქცევა.
ქვეყანა: რუმინეთი, საფრანგეთი, ბელგია
128 წთ.
კიდევ ერთი რუმინული ფილმი სიაში, თუმცა „ძაღლებისგან“ განსხვავებით, ამ ნამუშევრის რეჟისორმა, კრისტიან მუნჯუმ, თანამედროვე ევროპული კინოში უკვე დიდი ხსნი წინ გაითქვა სახელი, რომელმაც წლევანდელ კანის ფესტივალზეც დატოვა კვალი (საუკეთესო რეჟისურის კატეგორიაში). ამ ფილმის მთავარ თემასაც მამა-შვილის ურთიერთობა წარმოადგენეს.
ქვეყანა: გაერთიანებული სამეფო, საფრანგეთი, ბელგია
100 წთ.
თუ ფესტივალზე დროის უქონლობის გამო, ან რამე სხვა მიზეზით მხოლოდ ერთი ფილმის ნახვა შეგიძლიათ, აუცილებლად ეს ფილმი ნახეთ. „მე, დენიელ ბლეიკი“ ფესტივალამდე ქართულ კინოთეატრებშიც გადიოდა, მაგრამ იმდენად მცირე ხნის განმავლობაში, რომ მისი ნახვა შეზღუდული რაოდენობის მაყურებელმა შეძლო. რთულია წარმოიდგინო, რომ კენ ლოაჩის ამ სოციალურმა დრამამ ვინმე გულგრილი დატოვოს.
+ 5 ფილმი რომელსაც სიაში მოხვედრა სულ ცოტათი დააკლდა
litagora.ge 